Կյանքը և Անսասան Հավատքը

Իգնատիոս Մալոյանը (ծն. Շուքրալլահ Մալոյան) ծնվել է Մարդինում 1869 թվականին։ Կրթություն է ստացել Լիբանանի Բզումմարի հայ կաթոլիկ ճեմարանում: Մալոյանը քահանա է ձեռնադրվել 1896 թվականին և օծվել է որպես Մարդինիի Արքեպիսկոպոս 1911 թվականին։ Նա հայտնի էր որպես նվիրյալ և եռանդուն հովիվ, ով անխոնջ աշխատում էր իր հոտի հավատքն ամրապնդելու համար՝ մասնավորապես տարածելով Հիսուսի Սուրբ Սրտի նկատմամբ նվիրումը։

Երբ Օսմանյան կայսրությունում քաղաքական իրավիճակը վատթարացավ, Արքեպիսկոպոս Մալոյանը թիրախ դարձավ Երիտթուրքերի ռեժիմի՝ հայերի դեմ ուղղված ցեղասպանական արշավում։

Նահատակություն. Վերջին Վկայությունը

1915 թվականի հունիսին, տեղահանությունների և ջարդերի սկզբում, Արքեպիսկոպոս Մալոյանը ձերբակալվեց իր քահանաների և հարյուրավոր հայ կաթոլիկ տղամարդկանց հետ։

Խոշտանգում և Մերժում

Բանտում նա ենթարկվեց խոշտանգումների։ Դաժանաբար հանեցին նրա ոտքի եղունգները։ Բազմիցս պահանջեցին ուրանալ իր քրիստոնեական հավատքը և ընդունել իսլամ՝ իր կյանքը փրկելու համար։ Մալոյանը մերժեց այդ պահանջները՝ հայտարարելով Քրիստոսին իր բացարձակ հավատարմությունը. «Եթե Հիսուս Քրիստոսը՝ իմ Տերը և իմ Աստվածը, ինձ համար խաչվեց, ինչո՞ւ ես պատրաստ չլինեմ Նրա համար մեռնելու»։

Մահը.

Նա գնդակահարվեց Դիարբեքիրի մոտակայքում տեղի ունեցող հարկադրված երթի ժամանակ 1915 թվականի հունիսի 10-ին։ Նրա վերջին խոսքերը «Իմ Աստված, ողորմիր ինձ, Քո ձեռքերին եմ ավանդում իմ հոգին», հաստատեցին նրա նահատակությունը in odium fidei (հավատքի հանդեպ ատելությունից)։

Սրբացումը և Ժառանգությունը

Մալոյանը Երանելի հռչակվեց Հովհաննես Պողոս Բ. Պապի կողմից 2001 թվականին՝ որպես նահատակ։ Նրա վերջնական սրբացումը 2025 թվականի հոկտեմբերի 19-ին նրան դարձրեց հավատքի սուրբ վկաներից մեկը և հայ ժողովրդի կրած տառապանքի ու զոհաբերության խորհրդանիշը։

Սուրբ Իգնատիոս Մալոյանը հոգևոր քաջության հզոր օրինակ է։

Հոդվածը՝ Ավո Քեշիշյան 2025-1-HU01-ESC51-VIJ-000346033